Στο Kartodromo με 500 Abarth esseesse και Kart Intrepid
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 07 Ιουλίου 2009
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ: 500 Abarth esseesse, Intrepid Cruiser
ΟΔΗΓΟΙ: Στέφανος Καμιτσάκης, Σπύρος Λεμάνης
ΔΙΑΔΡΟΜΗ: Κορωπί - Αφίδνες - Γύρος πίστας - Πειραιάς - Κορωπί
ΣΥΝΟΛΟ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ: 124 χλμ.
Καρτ και καρτ!
Τι κοινό μπορεί να έχει ένα αυτοκίνητο παραγωγής με ένα καρτ-τέρας της Intrepid; Αρκετά κοινά, μιας και δε μιλάμε ακριβώς για ένα τυχαίο «500αράκι», αλλά για το κορυφαίο esseesse, που έχει δεχθεί τις περιποιήσεις της ομάδας του Carlo Abarth και με το παραπάνω.
Η Abarth είναι εταιρεία που εξειδικεύεται στα μικρά αυτοκίνητα, όπως και η μαμά Fiat, άλλωστε. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα Autobianchi της δεκαετίας του ’70 ή τα αγωνιστικά 124 Spider; Εν έτει 2008 η Fiat αποφάσισε να αναβιώσει το θρύλο, ως μέλος του ομίλου πλέον, και όχι ως μικρή, ανεξάρτητη εταιρεία βελτιώσεων. Αυτό έδωσε στην Abarth πρόσφορο έδαφος, ώστε να δημιουργήσει πάνω στα αυτοκίνητα του Gruppo, σχεδόν χωρίς οικονομικούς περιορισμούς. Η αρχή έγινε με το Grande Punto και η συνέχεια με το μικρό «500». Χαρακτηριστικό είναι ότι το κοινό σχεδόν... απαίτησε μια Abarth εκδοχή του μοντέλου, με το που παρουσιάστηκε. Οι Ιταλοί, ευτυχώς, δεν κώφευσαν στις προσδοκίες, και ο Σκορπιός τσίμπησε το «500», που... πρήστηκε, όπως ακριβώς και το ανθρώπινο σώμα, ως αποτέλεσμα ενός τέτοιου τσιμπήματος. Η esseesse έκδοση είναι η πιο δυνατή, όπως ακριβώς και στο Grande, αν εξαιρεθεί η περιορισμένης παραγωγής Assetto Corse των 200 ίππων, της οποίας τα 49 αντίτυπα εξαφανίστηκαν εν μια νυκτί. Η ιδέα ενός τόσο μικρού και δυνατού αυτοκινήτου -160 υπερτροφοδοτούμενοι ίπποι σε ένα αμάξωμα οριακά πάνω από τόνο είναι αυτοί-, με περιποιημένη ανάρτηση, φρένα και καθίσματα, με τη μία φέρνει στο μυαλό το χαρακτηρισμό «καρτ», προτού καθίσει κανείς στην κλασικά άβολη θέση οδήγησης αυτού του «500», κουσούρι που το κυνηγάει από τη βασική έκδοση των 1,2 λίτρων. Όπως και να έχει, η ιδέα για μια ειδική διαδρομή σε πίστα, συνοδεία ενός πολύ δυνατού καρτ, ήταν δελεαστική πριν καν πάρουμε το αυτοκίνητο στα χέρια μας. Στο τηλέφωνο η φωνή του Στέφανου Καμιτσάκη έδωσε το ΟΚ: «Όποτε θέλετε, το Kartodromo, εγώ και το καρτ μου στη διάθεσή σας! Θα φέρω κάτι πολύ καλό».
Γιατί esseesse;
Δύσκολα θα παίξει αυτό το «500» το ρόλο του καθημερινού σας αυτοκινήτου πόλης. Λογικό και φυσικό, αφού τόση δύναμη δεν είναι εύκολο να περάσει με ασφάλεια στο δρόμο χωρίς να γίνουν συμβιβασμοί στην άνεση, και μην ξεχνάμε ότι οι Ιταλοί δεν είχαν στο νου τους τα ελληνικά οδοστρώματα όταν σετάριζαν το αυτοκίνητο, αλλά μάλλον τους καλούς ιταλικούς επαρχιακούς δρόμους και τις πίστες. Ως εκ τούτου, με κάθε ειλικρίνεια, δε θα το προτείναμε για τη διαδρομή σας από το σπίτι στο γραφείο - ούτε για τη δική μας. Ομοίως, δε θα το διαλέγαμε για ταξίδι στον αυτοκινητόδρομο. Ουρλιάζει και φωνάζει, καίει αρκετό καύσιμο, ενώ δε χωράει και πολλά πράγματα. Για ποιο λόγο, λοιπόν, να εκταμιεύσει κάποιος ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό, ώστε να αγοράσει αυτό το esseesse; Για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα, πρέπει να μπει κανείς στην ψυχολογία του αγοραστή της κατηγορίας. Για να δώσουμε ένα άλλο παράδειγμα δημοφιλέστατου μικρού, είναι προφανές ότι η τελειότερη έκδοση ενός Mini Cooper είναι η ατμοσφαιρική των 120 ίππων. Κι όμως, το υπερτροφοδοτούμενο Cooper S πουλάει σαν ζεστό ψωμί. Αντίστοιχα, ενώ η ιδανική αγορά «500» είναι αυτή με το μικρό κινητήρα των 70 ίππων που τα κάνει όλα και συμφέρει, τόσο το 100άρι όσο και τα Abarth έχουν αρχίσει να πουλούν καλά. Το προφίλ του υποψήφιου αγοραστή του, λοιπόν, είναι εκείνο ενός ανθρώπου που του περισσεύουν χρήματα να διαθέσει αποκλειστικά για ένα μεγάλο παιχνίδι, που θα του προσφέρει απλόχερα χαμόγελο, τόσο με τις επιδόσεις όσο και με το απαράμιλλο look του. Ε, αυτόν το ρόλο τον παίζει στα δάχτυλα το 500 esseesse. Δεν περνά πουθενά απαρατήρητο, και μάλιστα το επιτυγχάνει χωρίς να ξεφεύγει πουθενά από την καλαισθησία, στην οποία μας έχουν συνηθίσει οι Ιταλοί. Το bodykit είναι εντυπωσιακό, όσο και διακριτικό, τα σήματα με το Σκορπιό φθάνουν και περισσεύουν (5 μετρήσαμε σε αυτό της δοκιμής μας), οι άσπρες ζάντες και τα φρένα παραπέμπουν απευθείας στους αγώνες πίστας, ενώ οι διπλές εξατμίσεις, το γκρι παστέλ χρώμα και το επιμηκυσμένο εμπρός μέρος (αλλιώς δε χωρούσαν τα διπλά ψυγεία) δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία ότι αυτό που σε πέρασε δύσκολα θα το κυνηγήσεις.
Σε καθημερινό οδόστρωμα
Πάει σαν τον άνεμο, χρησιμοποιώντας την τερατώδη ροπή (για τόσο μικρό κινητήρα) και το αρκετά μακρύ 5άρι σασμάν, το οποίο ο υπογράφων δηλώνει ξεκάθαρα ότι προτιμά από το κοντύτερο 6άρι των Punto, αφού σε αναγκάζει να καταφεύγεις σπανιότερα στον ακριβή, αλλά «λαστιχένιο» επιλογέα. Παρά την αίσθηση, ωστόσο, δεν υπάρχει περίπτωση να χάσεις αλλαγή, όσο βάναυσα κι αν γίνει αυτή. Για τη θέση οδήγησης τα είπαμε: Τιμόνι και επιλογέας «έρχονται» τέλεια στα χέρια, αλλά είναι το κάθισμα που δημιουργεί πρόβλημα, με την επιμονή των Ιταλών σχετικά με τη ρύθμιση της έδρας. Ενώ, λοιπόν, υπάρχει ο λεβιές για τη ρύθμιση καθ’ ύψος, η έδρα απλώς ανεβοκατεβαίνει στο πίσω μέρος, ενώ το εμπρός παραμένει σταθερό. Εν ολίγοις, αναγκαστικά κάθεσαι ψηλά, αλλιώς βρίσκεσαι σφηνωμένος ανάμεσα σε έδρα και πλάτη. ¶βολο! Ο Στέφανος, με φόρμα, κράνος και ύψος που ξεπερνά το 1,85, δυσκολεύτηκε αρκετά να χωρέσει στο «500»: «Βρίσκει το κράνος στην κολόνα του αυτοκινήτου!» Η πλευρική στήριξη, πάντως, είναι ικανοποιητικότατη και η εικόνα των καθισμάτων από τις πιο όμορφες που θα συναντήσει κανείς σε αυτοκίνητο. Στο δρόμο, λοιπόν, από τα πρώτα μέτρα συνειδητοποιείς ότι θα σε παιδέψει και θα το παιδέψεις. Η αίσθηση είναι ανάλογη του Panda 100hp, αλλά η δύναμη πολύ περισσότερη. Στις εγκάρσιες ανωμαλίες δεν έχει σημασία η ταχύτητα. Ο εμπρός άξονας περνάει με γδούπο, αλλά η ανάρτηση διαβάζει σωστά. Ο πίσω ημιάκαμπτος άξονας... αναπηδά με δύναμη, σηκώνοντας το πίσω μέρος του «500» στον αέρα. Τρομακτικό, αλλά δε θα κινδυνέψεις, εκτός αν το σαμαράκι σε βρει στη στροφή με την ανάρτηση συμπιεσμένη. Εκεί θέλει προσοχή και... ESP, αν δε διορθώσεις ΠΟΛΥ γρήγορα. Ο ηλεκτρονικός φύλακας-άγγελος είναι πολύ διακριτικός, αλλά δεν απενεργοποιείται και κάνει τη δουλειά του θαυμάσια, χωρίς να αφήνει το αυτοκίνητο σταματημένο μέσα στη στροφή. Σε καλό δρόμο, δεν το συζητάμε. Γέρνει αισθητά λιγότερο από το απλό «500» -γέρνει πάντως-, και τα ψαγμένα αμορτισέρ κρατούν τα άριστα P Zero Nero πάντα σε επαφή. Το TTC (Torque Transfer Control) προσομοιώνει τη λειτουργία ενός μηχανικού μπλοκέ με χρήση φρένου στον τροχό που σπινάρει, και δεν αφήνει την υποστροφή να κάνει την εμφάνισή της, ακόμα κι αν υπερβάλεις στο γκάζι πριν από το apex. Η λειτουργία του είναι φυσικότατη, και αρκούν 2, 3 στροφές ώστε να το εμπιστευτείς και να στρίψεις με γκάζι. Για φρένα και τιμόνι δεν πρέπει να γίνεται λόγος, μιας και αμφότερα δημιουργούν αίσθημα ακρίβειας και ασφάλειας.
Στο Kartodromo
Ακόμα και το απλό 500 Abarth μας είχε εντυπωσιάσει στα κλειστά κομμάτια με καλή άσφαλτο. Η χάραξη της πίστας Kartodromo είναι ακριβώς τέτοια, μιας και είναι σχεδιασμένη για καρτ ή για... «καρτ & καρτ», όπως στην περίπτωσή μας. Το μικρό μεταξόνιο και βάρος του αυτοκινήτου υπόσχονται καλή διασκέδαση σε μια τόσο σφιχτή πίστα. «Εντυπωσιακό είναι, κοίτα πώς το έκαναν» σχολίασε ο Στέφανος, ενώ περίπου τα ίδια επιφωνήματα βγάζαμε εμείς παρατηρώντας το πορτοκαλοκόκκινο, φλογερό καρτ Intrepid Cruiser που είχε ανεβασμένο στο καβαλέτο του. Φανταστείτε ένα διαολεμένο δίχρονο, υδρόψυκτο μοτέρ 45 ίππων και 6άρι σειριακό κιβώτιο σε ένα άκαμπτο σασί, που δεν ξεπερνά τα 85 κιλά με γεμάτο το ρεζερβουάρ των 8,5 λίτρων! «Στα χέρια κάποιου που το ξέρει και δε θα το φοβηθεί, αυτό το καρτ είναι ό,τι ταχύτερο εδώ μέσα. Σημειώνει αδιανόητους χρόνους μόλις ζεσταθούν τα λάστιχα. Μη διανοηθείς να φανταστείς ότι μπορεί το “500” ή οποιοδήποτε αυτοκίνητο να κινηθούν πιο γρήγορα, αποκλείεται.» Δεν τρέφαμε τέτοιες ελπίδες, φυσικά. Το esseesse είναι ένα πρώτης τάξεως παιχνίδι για το Kartodromo, τοποθετείται με ελαφρύ γύρισμα της ουράς, όπως και το καρτ, αλλά αρκεί να παρακολουθήσεις τον Στέφανο με το Intrepid ή, ακόμα χειρότερα, να προσπαθήσεις να τον ακολουθήσεις, για να διαπιστώσεις ότι απλώς πηγαίνεις σαν σταματημένος, εν αντιθέσει με το μικρό μονοθέσιο, που γυρνάει την πίστα σαν... ηλεκτρόνιο γύρω από τον πυρήνα του ατόμου βγάζοντας εξώκοσμο ήχο, που παραπέμπει σε αλυσοπρίονο στα χέρια μανιακού δολοφόνου.
Στο τέλος της ημέρας
Κουβεντιάζοντας με καφέ στο φιλόξενο μπαλκόνι του Kartodromo, που έχει γενική εποπτεία πάνω από την πίστα, τα χαμόγελα έδιναν κι έπαιρναν. Ο Θ.Η. κόμπαζε για τις φωτογραφίες του (και δικαίως!), ο Στέφανος «σου τα έλεγα εγώ, δεν πιάνεται το θηρίο μου», κι εμείς απλώς γιατί άλλη μία μέρα γεμάτη Οδήγηση πλησίαζε στο τέλος της, σημειώνοντας για παρηγοριά ότι «ναι, αλλά το δικό σου ΔΕΝ βγαίνει σε δημόσιο δρόμο!». Ας είναι πιο αργό το «500» από το Intrepid στην πίστα, δεν πειράζει. Είναι και τα δύο οχήματα-πειρασμοί, το καθένα με το δικό του τρόπο. Έτσι κι αλλιώς, επ’ ουδενί δε θα επιχειρούσαμε να τα συγκρίνουμε απευθείας. Πρόκειται για ωραία, γρήγορα παιχνίδια, προορισμένα για μεγάλα παιδιά. Πιο mainstream και φιλικό το esseesse, αλλά θέλει την προσοχή σου εκεί έξω, στο δρόμο. «Το μοτέρ είναι πολύ γραμμικό για τούρμπο, πάντως» σχολίασε ο Στέφανος. «Τα φρένα πολύ δυνατά, αλλά στο Kartodromo έδειξαν να κουράζονται. Το τιμόνι θα το ήθελα βαρύτερο, αλλά το καταλαβαίνω, μιας και δε μιλάμε για αγωνιστικό αυτοκίνητο, και πρέπει να μπορεί να οδηγείται από τον καθένα.» Απόλυτο και ασύλληπτα γρήγορο το Intrepid Cruiser, θέλει πολύ έμπειρα χέρια για να κινηθεί γρήγορα και το ξεχνάς αν δεν είσαι καλά γυμνασμένος, αλλιώς θα χρειαστείς... γρύλο για να σηκωθείς από το κρεβάτι την επόμενη μέρα. Εμείς τον χρειαστήκαμε, αλλά άξιζε τον κόπο. Τόσο για την οδήγηση όσο και για την καλή παρέα. Στέφανε, φίλε, εις το επανιδείν._ Σ. Λ.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ
Ο Στέφανος Καμιτσάκης γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου του 1987. Ξεκίνησε την αγωνιστική καριέρα του από το χώρο των καρτ, κατακτώντας τον τίτλο το 1998 στην κατηγορία Mini και την επόμενη χρονιά στην Junior. Το 2000 αγωνίστηκε στο εξωτερικό, όπου και τερμάτισε 10ος στο ευρωπαϊκό Junior Cadett, 6ος στο Winter Cup και 4ος στο Tropheo Industrie. Το 2003 τερμάτισε πρώτος στο Πρωτάθλημα ICA, ενώ το 2004 ήταν 5ος στο ιταλικό Open Masters. Πέρυσι αγωνίστηκε στο ιταλικό Πρωτάθλημα Formula Azzurra, όπου και διεκδίκησε τον τίτλο μέχρι τον τελευταίο αγώνα, τερματίζοντας εντέλει 2ος στο θεσμό. Το 2009 συμμετέχει στο ιταλικό Πρωτάθλημα F3, καταφέρνοντας αρχικά να εντυπωσιάσει επικρατώντας στον έναν από τους δύο αγώνες του πρώτου γύρου του θεσμού! Η συνέχεια, όμως, δεν είναι ανάλογη, αφού αρκετές ατυχίες στέρησαν από τον ταλαντούχο οδηγό τη δυνατότητα για διάκριση, με αποτέλεσμα να φιγουράρει, τρεις γύρους πριν από την ολοκλήρωση του Πρωταθλήματος, στη 10η θέση της βαθμολογίας.
«... ένα μεγάλο παιχνίδι, που θα σου προσφέρει απλόχερα χαμόγελο, τόσο με τις επιδόσεις όσο και με το απαράμιλλο look του. Ε, αυτόν το ρόλο τον παίζει στα δάχτυλα το 500 Abarth esseesse.»
«Το TTC προσομοιώνει ένα μηχανικό μπλοκέ διαφορικό. Η λειτουργία του είναι φυσικότατη και αρκούν 2, 3 στροφές ώστε να το εμπιστευτείς και να στρίψεις με γκάζι.»
TEXNIKΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
500 Abarth esseesse
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
ΚΥΒΙΣΜΟΣ 1.368 κ.εκ.
ΜΕΓ. ΙΣΧΥΣ 160 ίπποι/5.750 σ.α.λ.
ΜΕΓ. ΡΟΠΗ 23,4 χλγμ./3.000 σ.α.λ.
ΑΝΑΡΤΗΣΗ
ΕΜΠΡΟΣ Γόνατα ΜακΦέρσον, ψαλίδια βάσης, αντιστρεπτική
ΠΙΣΩ Ημιάκαμπτος άξονας, αντιστρεπτική
ΔIAΣTAΣEIΣ
MHK.xΠΛ.xYΨ. 3.657x1.627x1.485 χλστ.
METAΞONIO 2.300 χλστ.
BAPOΣ* 1.134 κιλά
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ*
0-100 χλμ./ώρα 7,9 δλ.
0-400 μ. 15,7 δλ./144,9 χλμ./ώρα
80-110 χλμ./ώρα με 4η 5,2 δλ.
120-140 χλμ./ώρα με 5η 6,5 δλ.
Φρένα 120-0 χλμ./ώρα 56,5 μ.
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ 211 χλμ./ώρα
*ΤΙΜΕΣ 4Τ
Το καρτ του Στέφανου Καμιτσάκη είναι το μοντέλο Cruiser της Intrepid, μοντέλο του 2009. Φοράει 3 δισκόφρενα(!) και έχει 3 θέσεις για αντιστρεπτικές ράβδους. Οι σωλήνες του πλαισίου είναι διαμέτρου Φ30, τα εμπρός ψαλίδια Φ25 και ο άξονας μετάδοσης Φ50x1.020 χλστ. Ο κινητήρας είναι δίχρονος 125 κ.εκ., υδρόψυκτος και πατάει σε βάσεις από τιτάνιο. Τροφοδοτείται από 32άρι καρμπιρατέρ της Dellorto και αποδίδει 45 ίππους. Η κίνηση μεταδίδεται στους πίσω τροχούς (φυσικά) μέσω ενός σειριακού κιβωτίου 6 σχέσεων και το ρεζερβουάρ έχει χωρητικότητα 8,5 λίτρα. Το συνολικό βάρος της κατασκευής δεν ξεπερνά τα 85 κιλά.